- proscindo
- prō-scindo, scĭdi, scissum, 3, v. a., to tear open in front, to rend, split, cleave, cut up, cut in pieces ( poet. and in post-Aug. prose).I.Lit.A.In gen.:B.
ferro proscindere quercum,
Luc. 3, 434:piscem,
App. Mag. p. 300, 18 and 20:spumanti Rhodanus proscindens gurgite campos,
Sil. 3, 449:vulnere pectus,
Stat. Th. 10, 439:fulgure terram,
Just. 44, 3, 6.—In partic., in agriculture, of the first ploughing, to break up the land: rursum terram cum primum arant, proscindere appellant; cum iterum, offringere dicunt, quod primā aratione glebae grandes solent excitari. Varr. R. R. 1, 29, 2; 1, 27, 2:2.terram transversis adversisque sulcis,
Col. 3, 13, 4: priusquam ares, proscindito, Cato ap. Plin. 18, 19, 49, § 176: bubulcum autem per proscissum ingredi oportet, the trench, furrow, Col. 2, 2, 25; 3, 13, 4; 11, 2, 32.— Poet., in gen., for arare, to plough: rorulentas terras, Att. ap. Non. p. 395, 22 (Trag. Rel. v. 496 Rib.):validis terram proscinde juvencis,
Verg. G. 2, 237:terram pressis aratris,
Lucr. 5, 209:ferro campum,
Ov. M. 7, 119.—Transf., to cut through, to cleave, furrow ( poet. ): rostro ventosum aequor. Cat. 64, 12:II.remo stagna,
Sil. 8, 603.—Trop., to cut up with words, to censure, satirize, revile, defame:aliquem,
Ov. P. 4, 16, 47:equestrem ordinem,
Suet. Calig. 30:aliquem foedissimo convicio,
id. Aug. 13:carminibus proscissus,
Plin. 36, 6, 7, § 48: aliquem famoso carmine, Suet. Vit. Luc.; Val. Max. 5, 3, 3; 8, 5, 2.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.